Το Ηλεκτρικό Δίκτυο στο Ηνωμένο Βασίλειο
Μέχρι προσφάτως, η ηλεκτρική ενέργεια δεν ήταν η ενεργειακή ναυαρχίδα που είναι σήμερα.
Η ιστορία μας και η ιστορία του ηλεκτρισμού ξεκινούν στα τέλη του 19ου αιώνα.
Τότε, ηλεκτρισμός συναγωνιζόταν με τον ατμό, την υδραυλική (υδροηλεκτρική) ενέργεια και ιδιαίτερα με το ανθρακαέριο, για το ποια είναι η πιο δημοφιλής μορφή ενέργειας.
Στον εκβιομηχανισμένο κόσμο οι πόλεις είχαν ήδη δίκτυα αγωγών φυσικού αερίου που χρησιμοποιούνταν για τη φωταγώγηση.
Αυτές οι λάμπες όμως παρείχαν αμυδρό φως, έβγαζαν καπνούς και παρήγαγαν μονοξείδιο του άνθρακα.
Η δεκαετία του 1880 ήταν το σημείο καμπής για τη “μάχη της ενέργειας” με τον ηλεκτρισμό να στέφεται τελικά νικητής, λόγω των πολλών πλεονεκτημάτων του έναντι των υπολοίπων μορφών ενέργειας.
Οι διάφορες εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση και καταπιάστηκαν με την παραγωγή ενέργειας και τη διανομή της. Με τη μετάδοση ισχύος σε μεγάλες αποστάσεις έγινε δυνατή η διασύνδεση των σταθμών για την εξισορρόπηση του φορτίου και τη βελτίωση των συντελεστών φορτίου.
Το 1901, στην πρωτεύουσα της βιομηχανικής επανάστασης, την Αγγλία, ξεκίνησε η παραγωγή ενός ενσωματωμένου συστήματος ενέργειας. Μέχρι το 1912, το σύστημα αυτό ήταν το μεγαλύτερο στην Ευρώπη.
Η πόλη του Σάσσεξ στις αρχές του 20ου αιώνα
Εφτά χρόνια αργότερα πέρασε το πρώτο Νομοσχέδιο Παροχής Ρεύματος.
Το νομοσχέδιο αυτό ήταν το πρώτο βήμα για ένα ενσωματωμένο ηλεκτρικό σύστημα. Αυτό το νομοσχέδιο οδήγησε στο Νομοσχέδιο Ηλεκτρισμού του 1926 το οποίο οδήγησε στη δημιουργία του πρώτου εθνικού δικτύου.
Το Κεντρικό Συμβούλιο Ηλεκτρισμού της χώρας σταθεροποίησε την προσφορά σε ρεύμα σε εθνικό επίπεδο και κάπως έτσι γεννήθηκε το πρώτο Εθνικό Δίκτυο.
Το Ηλεκτρικό Δίκτυο στις ΗΠΑ
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, την ίδια δεκαετία, οι επιχειρήσεις κοινής ωφελείας δημιούργησαν συμπράξεις για να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση σε ηλεκτρικό ρεύμα τις ώρες αιχμής.
Το 1935, με το νόμο για τις δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, το ηλεκτρικό ρεύμα έγινε δημόσιο αγαθό. Ο νόμος περί ενεργειακής πολιτικής του 1992 υποχρέωνε τους κατόχους γραμμών ηλεκτρικού ρεύματος να παρέχουν πρόσβαση τις εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο δίκτυό τους.
Παράλληλα, ο νόμος επαναπροσδιόρισε τον τρόπο λειτουργίας της βιομηχανίας ηλεκτρισμού σε μια προσπάθεια για αύξηση του ανταγωνισμού.
Η παροχή ρεύματος έπαψε να είναι πια μονοπώλιο. Η παραγωγή και η διανομή ηλεκτρικής ενέργειας δεν ήταν πλέον στην αποκλειστικότητα μίας μόνο εταιρείας.
Κάθε ένα από αυτά τα στάδια πλέον θα μπορούσε να διεκπεραιωθεί από διαφορετική εταιρία ή επιχείρηση, σε μία προσπάθεια για ίσες ευκαιρίες στην πρόσβαση του ηλεκτρικού ρεύματος.
Ο επόμενος νόμος περί ενεργειακής πολιτικής, αυτός του 2005, δημιουργούσε κίνητρα και παραχωρούσε εγγυήσεις δανείων για εναλλακτικές μορφές πηγών ενέργειας και προώθηση καινοτόμων τεχνολογιών που μειώνουν τις εκπομπές ρύπων.
Το Ηλεκτρικό Δίκτυο στη Γαλλία
Η ιστορία του ηλεκτρισμού στη Γαλλία και η ηλεκτροδότησή της ξεκίνησαν μετά το 1900.
Το 1919, μόλις 700 κοινότητες, τα αντίστοιχα δικά μας δημοτικά διαμερίσματα, απολάμβαναν τα οφέλη του ηλεκτρισμού. Σε λιγότερο από 20 χρόνια όμως, ο ηλεκτρισμός είχε φτάσει σε 36.528 κοινότητες, δηλαδή σε ολόκληρη τη Γαλλία.
Το 1946 ολόκληρη η βιομηχανία ηλεκτρισμού εθνικοποιήθηκε, με την ένωση όλων των ιδιωτικών παρόχων για να δημιουργήσουν την Électricité de France.
Électricité de France
Σήμερα, η Électricité de France παραμένει δημόσια εταιρία, με τη γαλλική κυβέρνηση να έχει στα χέρια της πάνω από το 80% των μετοχών, ενώ το μεγαλύτερο είδος ενέργειας που παράγει πλέον είναι είναι η πυρηνική.
